Reizen naar een onbekend land

Deel 1 Een introductie 1 reizen naar een onbekend land Als je naar een vreemd land gaat, reis je in vertrouwen. Je vertrouwt erop dat de mensen je niet met achterdocht en vijandigheid zullen ontvangen. Of erger nog: dat ze je naar het leven staan. Toch kijk je op de site van het ministerie van Buitenlandse Zaken of het er veilig is en voor alle zekerheid sluit je een reisverzekering af tegen eventualiteiten. Voorts zoek je op het internet naar hotels en leest aandachtig wat reizigers er over geschreven hebben voordat je boekt. Je dekt je helemaal in en dan nog bekruipt je de nacht voor je vertrek een angstige twijfel... 'People are strange, when you're a stranger', zingt Jim Morrison van de Doors en zo is het. Het vreemdeling zijn, maakt je kwetsbaar in den vreemde. Je zoekt naar en hoopt op tekenen die je vertrouwen geven. En hoopt ondanks dat je twijfelt dat jouw gestelde vertrouwen dat je geeft door een vreemd land te bezoeken niet beschaamt wordt. Deze twijfel slaat in één klap om bij de eerste tekenen van hartelijkheid bij aankomst. Het is niet voor niets dat in de Koran het verhaal uit de Genesis over Lot en de engelen in de ongastvrije stad Sodom, vele malen voorkomt en geldt als één van de grote waarschuwingen. De profeet Mohammed die een tijd lang karavanen voor zijn vrouw Khadija geleid had naar Syrië en terug, wist hoe belangrijk een prettige ontvangst bij aankomst in een vreemde omgeving was en hoe hulpeloos een reiziger is als er iets mis gaat. Onderschrift: Op weg naar Tanger. ‘We zaten samengepakt in een kleine DC 787 waarvan het binnenwerk erg aangetast was door entropie. De stoel van Bert wilde niet ‘in the upright position’ en mijn armleuning zat nergens meer aan vast. Het was alsof Royal Air Maroc geen belang had bij een goede verbinding met de Marokkaanse achterban in Nederland.‘