Gunstig gelegen aan de in- of uitgang van de Middellandse zee, na gelang je gezichtspunt, was het van meet af aan een veilige haven voor vele culturen. Gesticht door de Carthagers, gemythologiseerd door de Grieken en gekolonialiseerd door de Romeinen viel het ten prooi aan de Vandalen voordat het in 702 onder de verlichte heerschappij van de Syrische Umayyaden kwam. In 1471 veroverden de Portugezen de stad, die het met de Spanjaarden deelden vanaf 1580 tot het als bruidsschat aan de Engelsen gegeven werd in 1640. Voordat het tenslotte aan Moulay Ismail viel in 1684 hebben de Engelsen stad en haven eerst vernietigd. De stad is nog wel herbouwd, maar raakte langzaam maar zeker in verval. Tot het uiteindelijk alleen nog bekend stond als piratennest van de Barbarijse zeerovers. Kanonnen diplomatie leidde in de tweede helft van de negentiende eeuw er toe dat de hele wereld onder de Europese koloniale grootmachten opgedeeld werd. Dat had voor Tanger, maar ook voor de rest van Marokko grote gevolgen. Aan het begin van de twintigste eeuw bood Tanger onderdak aan 20.000 Moslims, 10.000 Joden, ongeveer 7.500 Spanjaarden en een paar duizend mensen van elders onder wie veel Europeanen. Spanje en Frankrijk verdeelden daarop in 1912 onderling het grondgebied van Marokko. Frankrijk begon aan een groot offensief om de Islamitische tradities van regeren, rechtspraak en handel naar eigen leest te schoeien. Spanjes invloed gold vooral in de kustgebieden van noord en zuid Marokko en is nog steeds merkbaar wat betreft taal en gewoonten. Toen Marokko in 1956 zelfstandig werd kwam Tanger onder de vleugels van het koninkrijk. Onderschrift: De Medina vanuit de Ville Nouvelle. (Tanger 4)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten