Nador is een dertien in het dozijn stad; nou ja, de komiek Najib Amhali was hier geboren. Nador heeft een beetje van alles: industrie, haven, spoor en een landingsbaan met goedkope vluchten naar alle onbekende vliegvelden van Europa. Hier geen charmante B&B Riad of Dar. In plaats daarvan een drie sterren vertegenwoordigershotel waarvan het café vol animeermeisjes zat. Waar Mansour Eddahbi Hotel tekort kwam aan traditie werd het gecompenseerd met een louche bruin nylon ambiance. Na aankomst gingen we meteen de straat op om eten te scoren. We kwamen echter niet ver want op de hoek was een cafetaria gespecialiseerd in vis en zeevruchten. Het cafetaria zelf was maar klein, maar ze hadden de hele stoep ervoor geannexeerd en met tentdoek overdekt. Het eten was voortreffelijk en we zaten omringd door hotelhoertjes en hun vrouwelijke chaperones. Aan het einde van de straat waaraan ons hotel lag, zagen we de zee schitteren. Hoe dichter we er bij kwamen hoe leuker de buurt werd: een zakdoek versie van iets dat misschien aan Barcelona deed denken. De boulevard was recentelijk opgeknapt en voorzien van een lange flaneerstrook langs het water. Nador ligt aan een grote baai rijk aan vissen, de Sebkha nou Areq. De baai die gevormd wordt gedeeltelijke afgesloten van de zee door een lange, smalle, landtong. We streken neer op de pier van de vissershaven aan het einde waarvan een hutje stond met wat tafeltjes en stoeltjes waar thee geschonken werd. Ik tekende het zicht op Nador terwijl de avond viel. (27 Nador)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten