Al snel na haar onafhankelijkheid opende Amerika een consulaat in Tanger. Het schiep een band met de gemeenschap die tot de dag van vandaag geëerd wordt. De American Legation die nu nog steeds een spil in het culturele leven vormt, stamt uit 1821. Aan het einde van de negentiende eeuw openden de Amerikanen aan de rand van de oude stad een telegraafkantoor. Dit alles had tot gevolg dat toerisme uit Amerika al snel op gang kwam. Een aanzienlijk deel van die toeristen bleef hangen, een seizoen, een jaar en zelfs een leven lang. Rijke Amerikanen kochten vervallen paleizen en schiepen hun eigen oosterse droom. Rijkdom trekt kunstenaars aan en spoedig ontstond er een levendige kolonie schrijvers en dichters waarvan Jane en Paul Bowles en William Burroughs de bekendste zijn. William Burroughs schreef volgens de overlevering zijn magnum opus Naked Lunch op het terras van café Central waar ik in 1969 had gezeten. Bovendien werd Tanger onder invloed van Amerika in 1923 uitgeroepen tot een internationale zone waar homo’s, spionnen, diplomaten en sjacheraars hun toevlucht zochten. Daar is nu, behalve de blijvende reputatie en veel buitenlandse nichten met huizen in de Medina, weinig meer van over. Dat Paul Bowles herinnering nog leeft in ‘zijn’ stad werd bewezen toen op Bertje’s eerste tocht door de stad, terwijl ik zat te tekenen, ze een Marokkaanse vrouw ontmoette. Deze bracht diezelfde avond liederen van Bowles ten gehore bracht in de American Legation begeleid door een Amerikaanse die het beheer over het muzikale werk van de componist geërfd had. (14)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten