In de Koran staat expliciet dat de gemeenschap (van gelovigen) voor stam- en familiebelangen gaat. Echter direct na de dood van Ali de vierde rechtgeaarde Kalief na Mohammed begon het gedonder in de glazen over de opvolging op grond van afstamming. Ali was de schoonzoon van Mohammed en vader van zijn twee kleinzonen. Hij was echter door de gemeenschap tot Kalief gekozen om zijn wijsheid niet om zijn relatie tot Mohammed. Na zijn dood was alles ineens terug bij het oude en liep de grote scheuring in Islam tussen Shiieten en Soennies via de breuklijn van familie en dynastie. Later werd die nadruk op afstemming bestempeld door de schriftgeleerden als deel van Soena, datgene wat traditie is vanaf de tijd van Abraham. Natuurlijk was in die tijd de gemeenschap al geheel gelovig en hoefde het niet saamhorig te zijn op grond van het geloof. Maar in de ogen van een buitenstaander als ik blijft het wringen, want Mohammed had gelijk een rijk zou zich in dienst moeten stellen van de gemeenschap niet van een dynastie. Iedere dynastie probeerde daarna zich te legitimeren als oorspronkelijk afstammend van Mohammed. Zo deed Moulay Idriss en zo doet de huidige koning van Marokko via zijn familienaam Alawi (afkomstig van Ali). Ibn Khaldoun verklaart waarom: afstammelingen zouden rechtschapener en verhevener zijn dan omhooggevallen pretendenten uit het gewone volk. Die zouden hoogstens ‘Sultan’ oftewel stadhouder kunnen worden zoals de (Turkse) Ottomaanse heersers. Onderschrift: zijn en haar in Meknes (46 Meknes)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten