Ons pension was aan het einde van een doodlopende steeg. Het was oud, maar grondig vernieuwd. Het rees verschillende verdiepingen op tot het dak dat uit twee verdiepingen bestond. Het dak was een belangrijk onderdeel. Er waren verschillende goed onderhouden zitjes en eethoeken allen beschermd tegen de zon door tentdaken. Het bleek dat we nog redelijk hoog tegen de heuvel opzaten. Daardoor hadden we een fenomenaal uitzicht over de oude stad. De Medina van Fes ligt schrijlings over de rivier die meteen het laagste punt vormt. Het was een wirwar van buurten die om mij heen het landschap bepaalden met als enige focuspunten de typisch Marokkaanse minaretten van honderden moskeeën. Haaks op de steeg van ons pension was de drukke smalle overdekte straat die van de Bab Guissa naar beneden naar de bodem van de Medina liep. De buurt gonsde van de bedrijvigheid. Als ik links af sloeg en naar beneden liep, werden werkplaatsen afgewisseld door winkeltjes tot er alleen nog maar winkeltjes waren waar de groepen toeristen zich langs persten. Rechtsaf omhoog waren er vooral werkplaatsen hier en daar afgewisseld met een woonhuis of arbeiders café. De hele buurt was erg vervallen. Hier en daar werd mondjesmaat wat opgeknapt, maar het leek alsof alleen een groots opgezet restauratie programma soelaas kon bieden. Toch is de Medina van Fes de mooiste en interessantste van alle oude steden die ik Marokko bezocht heb. De oude stad was enorm en bestond uit vele delen. In de vijf dagen dat ik er was, heb ik volgens mij maar een heel klein deel gezien. Maar er was zo ontzettend veel te tekenen, dat ik al snel besloot om me te beperken tot die ene straat. (55)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten