Islam

In Marokko wordt veel gedaan om toeristen te trekken en het naar de zin te maken. Maar hun godsdienst houden ze helemaal voor zichzelf. In Marokko is de Soennische Islam een monolithische brok godsbeleving die rotsvast is verankerd in de gemeenschap net als de identieke minaretten die je overal ziet. Iets anders is er niet of nauwelijks. Behalve de luidde roep tot gebed op gezette tijden van de dag, merk je er als toerist verder weinig van. Als ongelovige wordt ik in Marokko niet binnengelaten in moskeeën. Daardoor bleef ik letterlijk een buitenstaander. Volgens Mohammed, een vriend, is het een historisch gegroeid gegeven. De Fransen respecteerden niet de immuniteit van de moskee zoals ze dat wel met kerken deden, en vervolgden mensen tot in de gebedsruimte. In respons mogen wij nu helemaal niet meer naar binnen. Islam wordt, dankzij de strikte voorschriften, overal en door iedereen op dezelfde manier beleden. Er zijn echter genoeg variaties in interpretatie die vooral zichtbaar wordt gemaakt in de mode. Zo is er een groot verschil in de manier waarop vrouwen zich kleden zelfs binnen één familie. Dat verlevendigt het straatbeeld enorm. Zoals overal in de Islamitische wereld zie je ook in Marrakesh en andere grote steden een aanzienlijk aantal jonge mannen met iets te korte broeken, lange hemden en pluizige groei onder de kin als uiting van het gevoel van onrecht dat zij vinden dat hun is aangedaan door deze goddeloze wereld. In dit uniform denken ze terug te kunnen keren naar de z.g. authenticiteit van de oorspronkelijke Islam. Onderschrift: De Koutoubia Minaret in Marrakesh. Gebouwd in de twaalfde eeuw zijn de architectuur en decoraties nog steeds toonzettend voor alle minaretten. 04a Marokko